Hofmann je kasnije patentirao 4-AcO-DMT, koji je kasnije zaboravljen, sve dok se ponovo nije pojavio kao droga za zabavu 1990-ih. Godine 1999. profesor i psihodelični naučnik David E. Nichols pokušao je da pobudi interesovanje za 4-AcO-DMT predstavljajući ga kao sigurnu i isplativu alternativu psilocibinu, jer ga je mnogo lakše i jeftinije sintetizirati. 20 godina kasnije i niko još nije izvršio nijednu značajnu studiju o sigurnosti i potencijalnim prednostima 4-AcO-DMT, uprkos njegovoj sve većoj popularnosti među korisnicima psihodelika.
4-AcO-DMT dolazi u obliku praha koji se može progutati ili ušmrkati. Kao i kod svih psihodelika, mikro-doze su ključne u određivanju efekata i iskustva koje je, prema izvještajima, vrlo slično onom od gljiva ili DMT-a.
